دارم میرم بوستون دیدن دخترخالهم. شقایق اونجا نیست. س اونجاست با زنش. به طرز غریبی تازه یاد این نکته افتادم. این جهان مسخره. من فاینالی تنها و سینگل، اون به اکستریمترین شکل ممکن ناسینگل. هه.
یکی از همکارای قدیمیم هم هست که میخوام ببینمش. وقت بشه شاید برای دیدن ه هم تلاش کنم. آدم کمه تو جهانم. جای خالیش ناگهان تمام حفرههارو گشاد کرده.
No comments:
Post a Comment