گندتون بزنن که اون یه کلاس دوست داشتنی و آسون رو کوفتم کردین. ایمیل منتور خوبه‌م با کلی فیدبک سازنده هم که میاد اضطراب می‌گیرم حالا.

قبل سوئد می‌رم با سوپروایزر حرف می‌زنم. و می‌گم که بی‌نهایت ناراحتم کردین. که ایمیل‌تون condescending بود و پر از قضاوت یک‌طرفه. اصن پرسپوکتیو من تو سرتون بخوره. حتی به موقعیت من نگاه هم نکردین. می‌گم حتی، حتی، حتی، اگه من اشتباهی کرده بودم -که نکرده بودم- بازم به خاطر اولین اشتباهم تو این پروگرم بعد از شیش ماه نباید اون ایمیل رو می‌زدین بهم. باید می‌فهمیدین که «اشتباه کردن» با «بی‌مسئولیتی» فرق داره. و بعد از این ۶ ماه که من دارم پاره می‌شم زیر مسئولیت، باید بهم این اعتماد رو می‌داشتین، که بفهمین اون فرق رو.

سوپروایزر قراره کسی باشه که وقتی مشکل دارم می‌رم پیشش. تا حالا همین بوده. الان ولی دیگه امکان نداره. مگر اینکه برم این کانورسیشن رو داشته باشم و حل شه.

فلج‌م کرده موضوع. اه.