یالوم میگه خیلی از (همه‌ی؟) ترس‌های ما در زندگی روزمره‌مون٬ پردازش شده‌ی اضطراب مرگن. میگه اضطرابِ «نبودن» برای ما غیر قابل درک و تحمله. ما برای اینکه بتونیم تحملش کنیم٬ تبدیلش می‌کنیم به ترس. ترسیدن از یه چیزی که «هست». که ازش تصویر داریم و می‌فهمیمش و لمسش می‌کنیم.
بعد میگه تو روان‌درمانی اگه بتونی این ریشه‌ها رو پیدا کنی و به طرف نشون بدی٬ این آگاهی می‌تونه به رفع خیلی از ناهنجاری‌ها کمک کنه.
مثلاً؟ ترس از فراموش شدن.
No comments:
Post a Comment