آخرین نقطه هیچ وقت از دست دادن نیست. رفتن نیست. ترک شدن نیست. آخرین نقطه بر خلاف انتظارت، آن برگشتنی که رفتن را کامل می‌کند نیست. آخرین نقطه پذیرفتن نیست. رها کردن نیست. حتی فراموش کردن نیست. فراموش شدن نیست. آخرین نقطه گذشتن نیست. آخرین نقطه حتی آنجا نیست که در نبودش آرام‌تری. آخرین نقطه، "به‌تخمم" هم نیست متأسفانه. آخرین نقطه حتی حتی نا امید شدن هم نیست.
آخرین نقطه،
"ازش ناامید شدن" است.
"ازش ناامید شدن" است.
این‌که نوشتی خود منه، در اوج ناامیدی و خستگی، وقتی به این فکر می‌کنم که مهم‌ترین ویژگی‌ای که می‌تونم بهش نسبت بدم اینه: «نمی‌شه به امیدش بود» اما باز فکر می‌کنم به هزار شری که نمی‌رسونه. و به این نتیجه می‌رسم که خیر و امید رو بی‌خیال، همین‌که کسی هست که شر نمی‌رسونه بسه
ReplyDelete