تو سر درو داف‌های دور و برت چی می‌گذره که هر از گاهی خراب می‌شن سر من که « از وقتی رفتی همه چی خراب‌شد و آ خیلی حالش بده و داغونه و لهه و کاش نمی‌رفتی»؟
تو اون لحظه‌ای که دارن می‌نویسن «نمی‌دونم اصن بهش فک میکنی یا نه»، خودشون رو کجای جهان مشترک من و تو می‌بینن؟

امشب بالاخره به یکی‌شون ریدم.

دو چیز نهایت نداره. جهان، و بی ملاحظگی آدم‌ها. اه.